kompass
Een dikke walm sigarettenrook raakt mijn gezicht als ik de zaal binnenkom. Het was weer tijd om mezelf te bedelven in deze donkere wereld van vrede. Ik had net mijn pilletje ingeslikt en was op weg naar een andere dimensie. Één waar je even niet bestond als mens, maar als ziel, zolang je je liet meevoeren door de muziek, althans. Elk geluid vormt een personage in deze buitenaardse, industriële opera. “Gaan we meer naar het midden?” schreeuwt één van mijn vrienden in mijn oor. Ik knik en begin hem te volgen.